Dzieci królikami doświadczalnymi koncernów farmaceutycznych

W opinii wielu ludzi badania kliniczne są motorem rozwoju farmakologii i nowoczesnych metod terapii. Niestety postęp ten odbywa się często kosztem zdrowia i życia innych. Fakt ten jest często przemilczany przez koncerny, rządy i środowiska medyczne. Ofiary ludzi na których badane są nowe leki są niejako wpisane w bilans zysków i strat. Co gorsza najwyższą cenę płacą często najbardziej niewinni pacjenci – dzieci. Wydarzenia z nigeryjskiego Kano kładą się cieniem na historię badań klinicznych na świecie.

ethiopia-700601_1920.jpg

W 1996r. w okolicach Kano szalała epidemia zapalenia opon mózgowych. W ramach testów nowego leku 200. dzieciom podano trovafloksacynę. Skutki były przerażające – 11 z nich zmarło na skutek przyjęcia nowego leku, a 5 kolejnych po zażyciu starszego antybiotyku wobec której badano skuteczność trovafloksacyny. U sporej części dzieci pojawiły się również niespodziewanie ciężkie działania niepożądane – ślepota, głuchota i uszkodzenie mózgu.

Prawda wyszła na jaw za sprawą śledztwa przeprowadzonego przez  “The Washington Post” Okazało się, że prowadzone w nigeryjskim Kano badania kliniczne były nielegalne i odbywały się bez zezwolenia nigeryjskiego rządu oraz zgody rodziców chorych dzieci. Zanotowano również liczne przypadki fałszerstwa dokumentacji medycznej najmłodszych pacjentów.

W 2002r. rodzice ofiar oraz rząd stanu Kano postanowiły dochodzić zadośćuczynienia w amerykańskich sądach. Toczące się kilkanaście lat sprawy sądowe nie obyły się bez korupcyjnych skandali. Okazało się, że amerykański koncern farmaceutyczny wynajmował detektywów próbujących przyłapać na korupcji prokuratora generalnego zajmującego się sprawą “śmierci z Kano”. Miało to na celu zdyskredytowanie głównego oskarżyciela i wywarcie presji na środowisku sędziowskim. Ostatecznie część spraw zakończyła się pozasądowymi ugodami opiewającymi na kwotę 75 milionów dolarów. Rodzicom poszkodowanych dzieci przypadło…175 tys. dolarów.

gavel-1017953_1920.jpg

Dla porównania warto przytoczyć łączną kwotę przychodów ze sprzedaży trovafloksacyny w pierwszym roku jej obecności na rynku, która opiewała na 160 mln dolarów. W 1999r. FDA (Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków) zaleciła amerykańskim  lekarzom ograniczenie liczby przepisywanych recept z trovafloksacyną. Zbiegło się to w czasie z zarejestrowaniem 14. ciężkich uszkodzeń wątoby i 6. zgonów na skutek stosowania tego chemioterapeutyku.

4 thoughts on “Dzieci królikami doświadczalnymi koncernów farmaceutycznych

  1. Pingback: Koncerny farmaceutyczne kupowały pozytywne wyniki badań! |

  2. No więc to co się dzieje na tym świecie zaczyna przechodzić ludzkie pojęcie… Dobrze, że są takie artykuły i niech ludzie zaczną się przebudzać i myśleć zanim naszpikują chemią i nażrą dziadostwa…

    Liked by 1 person

  3. Standardy z czasów 2 wojny światowej są dalej utrzymywane…

    Kodeks Norymberski
    Zasady te sformułowane są w następujący sposób:
    1. Absolutnie koniecznym składnikiem wszelkich eksperymentów medycznych prowadzonych na ludziach jest niewymuszona zgoda na ich przeprowadzenie wyrażona przez osobę, która ma być im poddana.
    Oznacza to, że osoba na której prowadzony będzie eksperyment musi posiadać pełną zdolność do podejmowania czynności prawnych, mieć pełną władzę w podejmowaniu takiej decyzji bez jakiejkolwiek interwencji w formie przemocy, przekupstwa, wprowadzenia w błąd, przymusu, fałszywej obietnicy lub jakiejkolwiek innej formy ograniczania oraz wymuszania takiej decyzji; osoba ta powinna posiadać wiedzę i zrozumienie znaczenia eksperymentu w takim stopniu, aby móc świadomie podjąć decyzję o swoim uczestnictwie w eksperymencie. Ten ostatni element wymaga, aby przed uzyskaniem zgody na doświadczenie, eksperymentator wyjaśnił osobie, która ma być poddana doświadczeniom, istotę, czas trwania i cel danego eksperymentu, metody i środki za pomocą których ma być przeprowadzony eksperyment, wszelkie niedogodności i niebezpieczeństwa z tym związane, oraz skutki danego eksperymentu dla zdrowia fizycznego i psychicznego jego uczestników.
    Odpowiedzialność za uzyskanie zgody obowiązuje każdego, kto doświadczenie
    organizuje, kieruje nim lub je przeprowadza. Jest to powinność i odpowiedzialność osobista, która nie może zostać bezkarnie przeniesiona na kogoś innego.
    2. Eksperyment medyczny powinien zaowocować korzystnymi dla społeczeństwa rezultatami; przy założeniu, że nie ma innych sposobów ich osiągnięcia.
    3. Eksperyment medyczny powinien być zaprojektowany i oparty na rezultatach doświadczeń uprzednio przeprowadzonych na zwierzętach, oraz na wiedzy z zakresu historii choroby lub wiedzy pochodzącej z innych badań danego problemu tak, aby wyniki takiego eksperymentu usprawiedliwiały konieczność jego przeprowadzenie na ludziach.
    4. Eksperyment medyczny powinien być tak przeprowadzony, aby uniknąć wszystkich niepotrzebnych fizycznych i psychicznych cierpień jak również okaleczeń osób poddanych takiemu eksperymentowi.
    5. Żaden eksperyment medyczny nie powinien być przeprowadzony tam, gdzie istnieje niejako a priori przekonanie, że doprowadzi to do śmierci lub trwałego kalectwa z wyjątkiem takiej sytuacji gdzie uczestnikiem eksperymentu jest lekarz, który dany eksperyment jednocześnie przeprowadza.
    6. Stopień podjętego ryzyka uzyskanego z eksperymentu nigdy nie powinien przewyższać znaczenia korzyści dla ludzkości.
    7. Odpowiednie przygotowania powinny być podjęte oraz odpowiedni sprzęt medyczny powinien być zastosowany aby zabezpieczyć osoby poddane eksperymentowi nawet jeśli istnieje minimalne prawdopodobieństwo zranienia, kalectwa lub śmierci.
    8. Eksperyment medyczny powinien być przeprowadzony przez wykwalifikowanych naukowców. Najwyższy poziom umiejętności i troski jest wymagany od osób prowadzących eksperyment we wszystkich jego etapach.
    9. W trakcie przeprowadzania eksperymentu na osobie, musi ona mieć zagwarantowane prawo tej osobie do natychmiastowego zaprzestania oraz wycofania się z eksperymentu w przypadku gdy stan fizyczny lub psychiczny wydaje się uniemożliwić zakończenie danego eksperymentu.
    10. W trakcie eksperymentu naukowiec odpowiedzialny za jego przeprowadzenie musi być przygotowany na przerwanie eksperymentu na każdym etapie jego trwania, jeśli tylko ma podejrzenie w oparciu o swoją dobrą wolę, swoje najwyższe kwalifikacje i ostrożny osąd – cechy wymagane od takiego naukowca – że zachodzi prawdopodobieństwo zranienia, kalectwa lub śmierci osoby poddanej takiemu eksperymentowi w przypadku, gdyby dany eksperyment nie został przerwany.
    http://szczepienia.wybudzeni.com/2017/05/04/kodeks-norymberski/

    Like

Leave a comment